معنی دندان تیز - جستجوی لغت در جدول جو

دندان تیز

لغت نامه دهخدا

دندان نیش

چهار دندان نوک تیز که دو در بالا و دو در پایین در کنار دندان های پیش جا دارد، ناب

فرهنگ فارسی عمید

دندان تیز کردن

کنایه از طمع کردن، قصد ربودن چیزی کردن

فرهنگ فارسی عمید

دندان فریز

خلال، سیخ چوبی باریک که با آن لای دندان ها را پاک کنند، دندان افریز، دندان کاو

فرهنگ فارسی عمید

دندان گیر

چیزی که در دسترس و درخور استفاده باشد، حیوانی که گاز بگیرد، آنچه دندان به آن گیر کند و قابل جویدن باشد

فرهنگ فارسی عمید

دندان ساز

سازندۀ دندان، کسی که دندان عاریه یا مصنوعی برای مردم می سازد

فرهنگ فارسی عمید

دندان پیش

در علم زیست شناسی دندان های تیز جلو دهان که دو در بالا و دو در پایین قرار دارند، ثنایا

فرهنگ فارسی عمید

دندان پیش

نام هر یک از چهار دندان که دو بر بالا و دو به زیر است در پیش دهان و آنرا به تازی ثنیه و جمع آنرا ثنایا گویند

لغت نامه دهخدا

دندان مز

(دَ مَ)

شیرینی و میوه ای را گویند که بعد از طعام خورند. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (از ناظم الاطباء). دسر

لغت نامه دهخدا

دندان شیر

(دَ)

اسنان السباع. گیاه دائمی شیره دار از تیره مرکبات با برگهای فراهم و گلهای زرد روشن بر روی ساقۀ بلند، برگهای نورستۀ آن خام و پخته خوراکی است. دانه هایش دارای رشته هایی است به شکل چتر که باد بآسانی آنها را می برد. قاصدک. (از دایرهالمعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

دندان فریز

(دَ فَ)

دندان آپریز. (آنندراج). خلال دندان. (شرفنامۀ منیری) (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به دندان آپریز شود

لغت نامه دهخدا

دندان پریز

(دَ پَ)

دندان آپریز. (آنندراج) (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان). رجوع به دندان آپریز شود

لغت نامه دهخدا

دندان ساز

(سَ / سِ کَ دَ / دِ)

مسنن. که ساختن دندان پیشه دارد. که به ساختن دندان مصنوعی اشتغال دارد. (یادداشت مؤلف). آنکه دندان عاریه می سازد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دندان ریزک

(دَ زَ)

بیماری باشد که از آن دندانها افتند، گویند آتشک است و آتشک فرنگی نیز گفته اند که بدترین اقسام آن است. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف)

لغت نامه دهخدا

دندان تیزه

(دَ زَ / زِ)

بقلهالمبارکه را دندان تیزه خوانند و تخم پرپهن و فرفین و به تازی معرب بکنند فرفخ خوانند و بقلهالحمقاء و رجله. (الابنیه عن حقایق الادویه). تخم خرفه. رجوع به بقلهالمبارکه و خرفه شود

لغت نامه دهخدا